سکوت سرشار از ناگفته هاست

با تو هستم ای مسافر ای به جاده تن سپرده

ای که دلتنگی غربت منو از یاد تو برده

هنوزم هوای خونه عطر دیدار تو داره

گل به گل گوشه به گوشه تو رو یاد من می آره

باتومن چه کرده بودم که چنین مراشکستی

بی وداع وبی تفاوت سردوبی صداشکستی

به گذشته بر میگردم به سراغ خاطراتم

تازه می شوددوباره ازتوداغ خاطراتم

به تو می رسم همیشه در نهایت رسیدن

هرکجاباشی وباشم به تو برمی گردم از من

این توئی همیشه ی من توی آینه تقدیر

با همه شکستم از تو نیستم از تو دست دلگیر

باتومن چه کرده بودم که چنین مراشکستی

بی وداع وبی تفاوت سردوبی صداشکستی

ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی

نمی تونم..نمی تونم خنده کنم ، دلم رو از خوشی ها آکنده کنم ، آخه تنهام ، آخه تنهام

یه آشنا ، سنگ صبور یه کس میخوام ، دیگه دارم خفه میشم نفس می خوام آخه تنهام ، آخه تنهام

توی دل صحرا ، تو عمق دریا ، پی تو می گشتم وندیدمت

تو خط کتابا ، توی تب و تابا پی تو میگشتم و ندیدمت

تا اینکه دونستم دنبال تو باید با چشمای دل می گشتم

راه تو خدا جوون ساحل امیده ، دنبال ساحل می گشتم

آره دیگه دونستم که تو کس نیستی نفس نیستی هوس نیستی همه جا هستی و هیچ جا نیستی

رمز امیدی صبح سپیدی عشق و نویدی خدا جوون

زندونی دردم  فقط تویی تو کلید قفل این زندون

نمی تونم..نمی تونم خنده کنم ، دلم رو از خوشی ها آکنده کنم ، آخه تنهام ، آخه تنهام

یه آشنا ،سنگ صبور ، یه کس می خوام ، دیگه دارم خفه میشم نفس می خوام آخه تنهام ...آخه تنهام

لا لای   لالای لالای لالای    لالای لالای...............

دلم گرفت ای همنفس ، پرم شکست تو این قفس ، تو این غبار تو این سکوت چه بی صدا نفس نفس

از این نامهربونی ها دارم از غصه میمیرم رفیق روز تنهایی یه روز دستات رو میگیرم

تو این شب گریه می تونی پناه هق هقم باشی تو ای همزاد همخونه چی میشه عاشقم باشی

دوباره من دوباره تو دوباره عشق دوباره ما

دو همنفس دو همزبون دو همسفر دو همصدا

تو ای پایان تنهایی پناه آخر من باش تو این شبمرگی پائیز بهار باور من باش بذار با مشرق چشمات شبم روشنترین باشه میخوام آئینه یه خونه با چشمات همنشین باشه

دلم گرفت ای همنفس پرم شکست تو این قفس تو این غبار تو این سکوت چه بی صدا نفس نفس ........

اومدی مث یه رویا ...تو شبای بی ستاره م ...نرو دیگه ماه روشن.. تا ابد بمون کنارم ...تو شدی دار و ندارم .. شدی مرحم واسه دردام ....به تماشات که نشستم ...شده بودی همه دنیام ....مث دریا با صراحت ، منو از غصه بریدی ...عمر غم رسید به آخر تا که بی پروا رسیدی ...تو یه ناجی یه عزیزی ...که خدا اونو به من داد ..این یه حس حقیقی تو دلم میکنه فریاددددددددد